Opowieść o Calineczce została zaadaptowana na wiele różnych form – od filmowych produkcji po spektakle teatralne. Jest to dowód na uniwersalność i ponadczasowość tej niezmiernie ciekawej i mądrej historii, która znalazła swoje miejsce w kanonie literatury zarówno dla dzieci, jak i dorosłych. Realizacja „Calineczki” Hansa Christiana Andersena w łomżyńskim teatrze jest współczesną inscenizacją, różnicą się od pierwowzoru baśni. Jest też historią, która może każdemu z nas się przydarzyć. Spektakl zabierze widzów w świat przygód i wyobraźni, by pokazać, że nawet najmniejsza istota jest dla kogoś całym światem, a jedyną istotną w życiu miarą jest wielkość serca.

To historia o dojrzewaniu, rozbudzaniu własnej tożsamości, poszukiwaniu drogi, odkrywaniu świata, spełnianiu własnych marzeń. Żyjemy w takich czasach, gdzie tak naprawdę dorośli i dzieci odczuwają samotność. Calineczka pojawia się na świecie, bo Marysia bardzo chce mieć małą siostrzyczkę. Dziewczynka jest samotna, siedzi w domu, nudzi się i marzy. Ma prawie wszystko, ale nie ma rodzeństwa. Rozbudzone pragnienia i wyobraźnia przenoszą Marysię do świata przygód. Calineczka to jej spełnione marzenie o posiadaniu kogoś bliskiego, ale dzieje się ono tylko w wyobraźni bohaterki. Maleńka dziewczynka, nie większa od ludzkiego kciuka, która narodziła się z ziarenka przyniesionego przez Jaskółkę z krainy Elfów, daje przykład, że dobro i wrażliwość na krzywdę innych zawsze wracają, a wolność jest wartością najcenniejszą, cenniejszą niż złoto i bogactwo.