Spektakl wyreżyserowany jest jako teatr przedmiotu, czyli teatr, gdzie zaczyna "grać" sprzęt codziennego użytku. Tytułowy koziołek to lalka zrobiona ze szczotki, wieszaka i łyżki. Zwykła miotła odtwarza postać czarownicy, a Pana Twardowskiego "gra" stołek z dziurą, przez którą wystaje czerwona skarpeta, czyli symboliczny język gaduły. Dwa zające do dwa kapelusze zakładane na przemian przez aktora. Niebanalnych pomysłów w przedstawieniu jest więcej, a spektakl aż skrzy się od takich, nie tyle prostych, co absolutnie czytelnych gier.