Zwykły szary świat, zwykły szary mebel. Wszystko, co jest w komodzie, czarodziejskie nie jest, nie mieszka bowiem za siedmioma górami, lasami i rzekami, ale w szufladach. Obok ciebie, może nawet w twoim mieszkaniu, może nawet Ty sam tam mieszkasz, ale jeszcze nie powiedziałeś o tym nikomu. Paluchy i szuflady to cztery historie o zaszufladkowanych dzieciach. Każda z nich podejmuje temat braku tolerancji i akceptacji. Narratorzy ożywiając lalki i maski tworzą spektakl łamiący tabu i skłaniają młodego widza do refleksji.